De Nederlanders voeren al jarenlang de toon aan in het driebanden bij de dames in Europa en Therese Klompenhouwer is de onbetwiste kampioene. De kopvrouw van het damesbiljarten toonde deze dagen haar suprematie in het toernooi in Antalya, waar haar achtste titel op rij geen moment in gevaar kwam. Karina Jetten, ook uit Nederland, was een mooie tweede op het podium. De Belgische Jaimie Buelens en de Spaanse Estela Cardoso kwamen de andere prijzen ophalen. Het oranjegala in de finale werd bekroond met een vanzelfsprekende score: Klompenhouwer-Jetten: 30-20 in 21 beurten.
De zoen na afloop van die finale was oranje van smaak, de lach van de twee andere speelsters op het podium was uitbundig en welgemeend. Het Wilhelmus duurde oneindig lang, tot hilariteit van alle omstanders en uiteindelijk bracht Diane Wild, president van de Europese bond, de medaille naar de kampioen, die 1000 euro verdiende met haar nieuwe hoofdprijs. Therese Klompenhouwer speelde 1.240 gemiddeld over het hele toernooi en 1.411 in de knock-out fase.
Therese Klompenhouwer is nu in Europa superieur in alles. Ze speelde tijdens het kampioenschap niet alleen de hoogste moyennes, ook de beste partij ooit (30 in 13) en verbeterde tijdens de finale de beste serie ooit op een EK, die met tien op naam stond van Gülsen Degener. Therese besliste de finale bij een stand van 22-11 voor Jetten met een serie van 11. Daarna lag de weg open naar een riante zege. In alle vijf partijen voor de finale was de oppositie te zwak om de kampioene te bedreigen. Steffi Daske en Karina Jetten kwamen het dichtst bij met die 30-22 en 30-20, de eerste tegenstandsters werden afgeserveerd met 25-3 en 30-5.
De hegemonie van Therese op het Europees kampioenschap duurt nu al vanaf 2005, toen ze haar eerste finale won van Gerrie Geelen. Daarna volgden Luxemburg in 2007 (finale tegen Danielle le Bruyn), Odense in 2009 (finale tegen Karina Jetten), Lille in 2011 (finale tegen Danielle le Bruyn), Brandenburg in 2013 (finale tegen Karina Jetten), Brandenburg in 2015 (finale tegen Gülsen Degener), Brandenburg in 2019 (finale tegen Güzin Müjde Karakasli) en nu dus Antalya in 2020.
,,Ik denk wel dat dit de vorm van mijn leven is” zei Therese na afloop. ,,Het was wel even lastig in de finale, maar door die serie van 11 zat ik toch weer op de goede weg. Daarmee heb ik wel waargemaakt wat ik voor het toernooi zei. Ik ben nooit zo goed geweest en eigenlijk was ik hier niet te verslaan. Steeds meer ga ik me focussen op de mannentoernooien, zoals hier over een paar dagen de World Cup in Antalya. Daar start ik woensdag, ik moet een dag kunnen overleven en dan ga ik met de grote kanonnen meespelen.”
Therese memoreerde heel even aan een telefoontje dat ze een half uur voor de finale kreeg uit Nederland. ,,Een heel grote vriendin, die ik al twintig jaar ken, belde me op en zei dat ze ongeneeslijk ziek is. Ze zei: deze moet je voor mij winnen. Ik was er natuurlijk wel even van slag van, maar ik begrijp wel dat ze het deed. En ik heb deze titel inderdaad voor haar gewonnen.”
Bron: Kozoom.com
Foto Ton Smilde