Soms ben ik bang dat ik in herhaling val. Na bijna 2,5 jaar columns schrijven passeren wel eens eerder gebruikte thema’s de revue. En dan weet ik niet altijd of ik aan zo’n thema alleen eerder gedacht heb (zonder het uit te werken) of dat ik er ook daadwerkelijk over geschreven heb. In dit geval triggerde mijn gemijmer over lokale delicatessen mijn doubleervrees. Ik dacht al eens geschreven te hebben over het Torenaartje en dat bleek inderdaad het geval. Maar die column ging over hoe we stiekem “iets met onze toren” in het Amersfoortse Koningsdagfeest van vorig jaar konden inbrengen. Niet zozeer over de smaak of het unieke karakter van dat gebakje. Over smaak valt niet te twisten, natuurlijk. Maar of de lekkernij nu typisch Nijkerks is? Die discussie kunnen we wel aangaan.

Als je in Putten een Puttenaartje bestelt, of een Ermeloërtje in Ermelo, krijg je tenslotte  hetzelfde gebakje. In elk geval komen mensen niet van heinde en verre naar Nijkerk voor die wereldberoemde delicatesse. Zo beroemd als de wafels en gehaktballen in het Luik, is het Torenaartje in elk geval niet in mijn beleving. Wij waren afgelopen week in die Belgische stad en in de top tien van dingen om met kinderen te ondernemen in Luik, gingen er maar liefst twee over eten. Bij Une Gaufrette Saperlipopette bestelden wij daarom braaf drie overheerlijke Luikse wafels en bij Le Légia proefden we gehaktballen volgens Luiks recept.

Een stad die zichzelf vermarkt met de leus ‘Lekker Nijkerk, stad vol smaak’ heeft toch op z’n minst ook één unieke, smakelijke lekkernij nodig. Of die nu zoet of hartig is. Uiteraard kunnen we ervoor kiezen het Torenaartje wat meer bekendheid te geven (bijvoorbeeld met een eigen Wikipedia-pagina, zoals de Luikse wafel ook heeft). Of we gaan voor een hedendaags concept en maken samen de smaak (verkiezing). Het zij door een gerecht aan te dragen, het zij door het te proeven en tot lokale delicatesse te verkiezen. We kunnen iedereen betrekken: horecaondernemers, cateraars, meesterpatissiers, thuisbakkers, maar ook fijnproevers en lekkerbekken onder inwoners én toeristen. Zo’n verkiezing geeft al veel reuring en met een beetje geluk ook nog een (nieuw) signatuurgerecht voor onze stad. Wordt ‘t het Bolletje van Polletje, Peet’s Favoriet, of tovert iemand iets anders zoets, hartigs of nieuws uit de oven, pan of hoge hoed? Het tweede Smaakfestival in mei lijkt mij een mooi moment voor de grande finale. Ik wil wel komen proeven 😉

Nelleke den Besten – De Stad Nijkerk