Het is van heel lang geleden dat Hoevelaken in een seizoen zes punten pakte in de dubbele confrontatie met Terschuurse Boys. Na de 2-0 winst in januari in Terschuur lukte het Hoevelaken zaterdag op een overvol Kleinhoven opnieuw om de punten in eigen zak te steken. Op basis van de eerste helft was de zege volledig verdiend, op basis van de tweede helft mocht Hoevelaken niet mopperen dat het bij de 1-0 ruststand bleef.
Na het echec bij WAVV begon Hoevelaken heel goed aan de wedstrijd. Al in de tweede minuut stichtte Jesse van den Ham gevaar met een gevaarlijk schot voorlangs en in het vervolg waren er open kansen voor Paul Eleveld en Coen Bos. Beide spelers schoten de bal te gehaast in en zagen het leer over het doel gaan.
Dat Hoevelaken al direct goed in de wedstrijd zat was wel duidelijk, maar een makkelijk gegeven strafschop aan Terschuurse Boys leek na een kwartier voor de ommekeer te zorgen. Volgens vele toerschouwers bestond er gerechtigheid toen Gijs Leebeek de bal keerde na het inschieten door Gydo Vos.
Hoevelaken pakte na de redding van Gijs Leebeek de draad weer goed op en produceerde aanval na aanval. De grootste kansen waren voor Daan Vinke, die na een geweldige solo de bal niet verder kreeg dan het zijnet, en Coen Bos, die de bal niet hard genoeg inschoot waardoor de vuisten van de doelman redding konden brengen. Verder probeerde Hoevelaken het nog vijf keer van afstand over de grond, maar met de veredelde terugspeelballen had de Terschuurse sluitpost geen moeite.
Hoevelaken vergat zichzelf in de eerste helft te belonen en moest in de tweede helft alle zeilen bijzetten om dat niet te bekopen. De gastheren hadden in verdedigend opzicht de handen vol aan de bezoekers, die of hun vizier niet op scherp hadden, of doelman Gijs Leebeek – steeds opnieuw – op hun weg vonden. En Hoevelaken zelf? Dat kwam aan aanvallen niet veel meer toe en daarvoor had hoofdtrainer Rob van Diermen na afloop aan een analyse in één zin genoeg: “In de eerste helft bleven we voetballen, in de tweede helft deden we dat niet meer.”
Hoe dan ook, Hoevelaken doet nog steeds mee om een plaats in de nacompetitie. De beide periodetitels zijn gepakt door koploper Renswoude en WAVV. Komende zaterdag spelen WAVV en ONA, de nummers twee en drie, tegen elkaar. Beiden hebben twee punten achterstand op Renswoude en kunnen, bij eigen winst en puntenverlies van Renswoude, nog kampioen worden. Bij verlies van WAVV of ONA en een ruime overwinning van Hoevelaken bij het inmiddels gedegradeerde SKV, kan Hoevelaken zelfs nog derde worden, wat sowieso een plaats in de nacompetitie oplevert. Blijft Hoevelaken op de huidige vierde plaats staan, dan neemt het eveneens een periodetitel over. Kortom, van alles is mogelijk, maar Hoevelaken is maar bij één resultaat gebaat: zelf winnen in Wageningen. Oftewel: de lijn van zaterdag nu een keer wel doortrekken.
Na afloop van de wedstrijd in Wageningen vinden op Kleinhoven alle plichtplegingen plaats: speler van het jaar, topscorer van het jaar, supporter van het jaar, alsmede de bedankjes voor iedereen die dat verdiend heeft.
Opstelling: Gijs Leebeek; Ludo Horst, Tein Schuiteman, Joost van den Heuvel, Pascal de Jong; Paul Eleveld, Siem Kooistra, Jesse van den Ham (61. Jelle Bos), Roan van de Pol (89. Daan Kleinveld); Coen Bos (71. Aron Kok), Daan Vinke.
Score: 33. Daan Vinke 1-0
De Haen Man van de Wedstrijd: Gijs Leebeek
Bron en Foto: Robert Kreuning