Elke week twee keer domineespost als flessenpost op deze site, op dinsdag en vrijdag: een feuilleton van de twee Veense dominees Judith Visser en Leendert van der Sluijs. Een vervolgverhaal dat met een briefwisseling begon… Vandaag schrijft ds. Judith Visser.
(30a) Langzaam komt de autolimo tot stilstand. Als een ervaren chauffeur bedient Ejlis de twee fraai gevormde knoppen van de autolimo. Het hele gezelschap kijkt haar ogen uit. Even is het stil, geamuseerd kijkt Ejlis naar de mensen in zijn autolimo, dan stapt hij als eerste uit en opent de deuren voor zijn passagiers. Jullie mogen uitstappen hoor! Zegt Ejlis lachend.
Aarzelend stapt iedereen uit. Grote ogen kijken naar het giga-gantische gebouw-dat-lijkt-op-een-zeilschip in aanbouw. Dan wurmt Ulf zich uit het gezelschap naar voren. En met een trots zwaaiende staart wandelt hij in een drafje richting de Bibliotheek der Dieren. Bij de ingang wordt hij opgewacht door een stevige bulldog, met een helm op z’n kop, je weet wel zo’n gele, die ook door mensen op een bouwplaats gedragen wordt. De honden lijken het een en ander uit te wisselen, maar het is niet goed te verstaan wat er gebeurt of wat er gezegd wordt. Want ja echt, het is alsof de honden een gesprekje voeren, zoals wij gesprekjes voeren van mens tot mens. Jon en Silje kijken elkaar verbaasd aan, en samen kijken ze naar Thomas, die ook wat verbaasd zijn schouders ophaalt. Ejlis wenkt het gezelschap echter mee. Kom, kom, kom vooral verder, we zijn welkom, laat de dieren vooral hun ding doen, daar hebben wij verder niets mee te maken of eigenlijk gewoon niets over te zeggen. Ejlis ziet de vertwijfelde gezichten en legt uit; hier moeten jullie echt het idee loslaten dat we als mensen boven het dierenrijk zouden staan en dat wij ook maar enige macht mogen uitoefenen op deze dieren. Als we dat zouden doen is dat een pure belediging, je bent gewaarschuwd hoor! Dit zijn geen wilde dieren of gedomesticeerde dieren zo je wilt, het zijn levende wezens. Ejlis kijkt hen waarschuwend aan. Herinneren jullie het grote scheppingsverhaal nog, uit de Bijbel? God had de mens gemaakt uit het stof van de aardbodem en vervolgens blies Hij de mens de levensadem in zijn neus; zo werd de mens een levend wezen. Precies zo zijn ook deze dieren levende wezens, door God geschapen, beademd met de Goddelijke levensadem. Neem de dieren serieus hoor! Dan verwilderen ze niet en zijn het onze bondgenoten in onze gezamenlijk zoektocht naar de redding van deze wereld.
Een beetje trots, omdat hij deze kennis nu door heeft kunnen geven, haalt Ejlis even diep adem en kijkt Jon, Silje en Thomas aan.
Maar, luister eens even, begint Silje, als ik het dus goed begrijp dan kunnen wij dus communiceren met de dieren hier? Ha! Jazeker! Roept Ejlis blij. Hij is blij verrast dat ze het allemaal zo goed oppakt. Maar, zegt hij nu weer serieus en waarschuwend, spreek hen aan als gelijken, ga niet betuttelen, of in telegramstijl spreken, of extra hard ofzo, nee gewoon echt als gelijken. O, jullie hebben geen idee wat voor fantastische plek dit is! Enthousiast loopt hij, nee hij huppelt bijna!, voor hen uit, richting Ulf en de bulldog. Als die hen aan zien komen draait de bulldog zich om en gaat verder met het werk waar hij mee bezig was. Ulf richt zich tot de mensen voor zich, trots, met zijn borst vooruit en zijn staart omhoog zegt hij; welkom, zeer gewaardeerde medezoekers, welkom in onze Bibliotheek der Dieren. Mijn grootvader Ole zou het fantastisch hebben gevonden als hij had geweten dat u allen, en vooral u Silje, hier binnen zou treden. Onze werkzaamheden zijn nog niet klaar, maar we laten u graag binnen, er valt genoeg te ontdekken en genoeg te overleggen over het vervolg van onze weg. Maar laat me u allereerst meenemen naar onze foyer, daar staan enkele versnaperingen voor u klaar.
Thomas, Jon en Silje, staan nog steeds vol verbazing Ulf aan te gapen. Ejlis ziet het en enigszins geamuseerd geeft hij Thomas een por en wenkt met zijn hoofd dat ze achter Ulf aan kunnen gaan.
Van alle reizen… stamelt Thomas, en van alle avonturen… geloof ik nu al dat dit de grootste zal worden…