Elke week twee keer domineespost als flessenpost op deze site, op dinsdag en vrijdag: een briefwisseling van de twee Veense dominees Judith Visser en Leendert van der Sluijs. Hun vragen zouden zomaar ook uw/jouw vragen kunnen zijn. Hun antwoorden misschien eye-openers… Vandaag antwoordt ds. Judith Visser.

PS3

Ha Leendert,

heel hartelijk bedankt voor jouw brief en dan vooral voor jouw vraag; of ik alsjeblieft de titel van mijn doolhof boekje wilde achterhalen… Ik ben ook heel erg benieuwd naar het boek ‘Het raadsel van de filosoof’ waar jij over schreef. Wat een heerlijk puzzel boek zal dat zijn. Die komt beslist op mijn lijstje van nog-te-lezen-boeken. Maar jouw vraag naar de titel van mijn doolhof boekje, wat een feestje heeft dat opgeleverd, je hebt geen idee!

Ik noemde de titel niet in mijn vorige brief, omdat ik me niet veel kon herinneren van het boekje,  behalve dat je er in kon verdwalen met behulp van verschillende vragen. Dat is moeilijk te googelen zeg maar. Ik wist nog wel van een ander soortgelijk boekje, dat heet ‘Joehoe! Sprookjesprins?’ van Sylvie Misslin. Die ontdekte mijn jongste dochter eens in de bibliotheek en iedere keer als we in de bieb zijn en het boekje staat er, dan wil ze het weer lezen. Het boekje is leuk… maar lang niet zo spannend als mijn doolhof boekje. Hier gaat het om een speurtocht van twee prinsesjes naar een sprookjesprins waarbij je zelf het verloop van het verhaal kunt kiezen. Maar na jouw nadrukkelijke verzoek heb ik eens een balletje opgegooid bij mijn boekminnende familie (ja, ja het zit bij mijn in de familie hoor!). En tot mijn grote en vreugdevolle verrassing begon er bij mijn zus iets te dagen! Ze appte mij ‘iets als duizend deuren???? Ik zie iets voor me!’. En het waren die duizend deuren die mij op het juiste spoor brachten. Het was… tromgeroffel… ‘Duizend dingen achter deuren’ van Joke van Leeuwen!!! Het was nota bene het kinderboekenweekgeschenk van 1988 (oef, mijn zus en ik voelen ons nu antiek)!! Het is helaas niet meer leverbaar (alleen via een antiquariaat dus), maar op de website van een van de welbekende boekverkopers stond een samenvatting die net zo adembenemend en bedwelmend was als ik het boekje lang geleden vond. Ik geef je de samenvatting gewoon even:

Dit boek heeft een voordeur en een achterdeur. Neem je de voordeur, dan staat de kleine gids op je te wachten. Ze voert je mee naar zalen die geen zalen zijn; de Zaal Van Hetzelfde Anders bijvoorbeeld, en de Zaal Van Het Heeft Niet Mogen Zijn. Ze toont je duizend dingen, al zie je ze soms niet. Dingen van Mezelf en dingen van niemand, verre en dichtbije dingen, dingen die mooi gemaakt zijn en dingen die per ongeluk zijn gevonden. Neem je de achterdeur, dan moet je je weg alleen zoeken. Daar is geen gids; daar zijn langen gangen en vreemde zalen, waarin oude verhalen even zichtbaar lijken te worden in het donker. En ergens is de uitgang. Maar zul je die wel vinden?

Voel je wat ik bedoel, Leendert? Hier kan ik echt niets meer aan toevoegen… wow! En natuurlijk nam ik, avontuurlijk als ik was (niet dus), altijd de achterdeur. En zo nu en dan kon ik die uitgang echt niet vinden, maar andere keren gelukkig weer wel. 

Mijn moeder heeft nog even in de boekenkast gespeurd (ja ja, ook dubbele rijen boeken op de planken, dus dat duurde even), maar ze vond het niet meer terug. Tja, je kunt ook niet alle boeken bewaren. Maar ik heb me nu wel stellig voorgenomen geen enkel kinderboek uit mijn boekenkast op te ruimen, er kunnen onvermoede schatten tussen zitten van mijn kinderen! Of het haalbaar is weet ik niet, de planken staan vol, twee keer vol zelfs, en mijn kinderen kopen graag zo nu en dan een nieuw boek… en ik ook trouwens!

Het wordt wel weer een brief met veel uitroeptekens he? Maar dit feestje moest ik je gewoon even meegeven.

Maar, nu moest deze brief eigenlijk een PS worden en dat is het nu allesbehalve geworden. Maar een feestje is het wel geworden, in ieder geval voor mij. Ik ga ook maar niet meer proberen er een PS van te maken, het is goed zo!

Een hartelijke collegiale groet, Judith!