Elke week twee keer domineespost als flessenpost op deze site, op dinsdag en vrijdag: een Corona-briefwisseling van de twee Veense dominees Judith Visser en Leendert van der Sluijs. Hun vragen zouden zomaar ook uw/jouw vragen kunnen zijn. Hun antwoorden misschien eye-openers… Vandaag antwoordt ds. Judith Visser.

Ha Leendert!

Wow, dat boek… ik heb me er nog niet aan gewaagd, maar spannend lijkt het me zeker. Wat een manier om je angst onder ogen te komen, 175 pagina’s vol met vragen, zou ik het aandurven? Eigenlijk zou jij je dan wel moeten wagen aan het boek met alle antwoorden. Ik heb de titel even voor je opgezocht en, hoe kan anders, het boek heet ook gewoon ‘het boek met alle antwoorden’ en is geschreven door Carol Bolt (ook een Amerikaanse!) in 2000 als ik me niet vergis. Toch denk ik dat ‘jouw boek’ met vragen spannender zal zijn dan ‘mijn boek’ met antwoorden. De antwoorden die je er in tegenkomt helpen je namelijk geen steek verder, zoals ik al schreef in mijn vorige brief… het slaat nergens op! Om maar wat voorbeelden te geven, je komt antwoorden tegen als ‘reken er maar niet op’, ‘daadkracht zal vrucht afwerpen’, ‘wees avontuurlijk’ en ‘luister naar het advies van degenen die er verstand van hebben’… Tja, ik weet het niet hoor, maar hier heb je weinig aan denk ik.

Ah en nog weer zo’n mooie lofzang in je brief, op onze Aalt. Zou hij het gewaardeerd hebben? Wij waarderen hem in ieder geval, dat is zeker! En ja, ik ben het helemaal met je eens, we dragen al onze brieven, en ook onze komende brieven aan hem op.

En na zo’n duikvlucht van de hoge duikplank die Aalt ons geeft, moet je inderdaad even landen. Met het lezen van jouw brief moest ik even mee landen. Wat doe je dat toch goed Leendert, een ware woordkunstenaar.

En nu is het tijd voor mij om een vraag te stellen. Hou je vast hoor, want vragen stellen is een kunst en het is er eentje waar ik niet zo bedreven in ben. Maar (tromgeroffel…) hier komtie. Er is een boek (ja, ik begin even met een inleiding hoor) genaamd ‘Eat Pray Love’ en het is geschreven door Elizabeth Gilbert. Ik zal eerlijk bekennen dat ik het boek niet gelezen heb, ik kwam namelijk de film op het spoor alvorens ik ontdekte dat het een boek was! Ik heb de film dus gekeken, geweldig, echt een film voor mij. En er komen heel interessante gedachten in deze film naar voren, waar ik dan weer  een poosje op kan teren. En een van die gedachten, waar ik maar niet over uitgedacht raak, is de volgende: ‘God dwells within you, as you’ (God woont in jou, als jou- dit zou mijn enigszins gebrekkige vertaling zijn). Je kunt de opmerking afserveren als een vage new-age-achtige gedachte, waarbij een mens probeert zichzelf tot een god te maken. Maar leuker is het om er een poosje over na te denken en er een andere gedachte naast te leggen. Is dat niet wat ze noemen een gedachte experiment? Deze opmerking van Elizabeth Gilbert riep namelijk ook de volgende gedachte bij mij op, namelijk dat je als mens pas werkelijk jezelf kunt zijn bij God. God heeft jou immers geschapen, Hij weet ten diepste wie jij werkelijk bent. Bij God komen is dan ook eigenlijk zoveel als thuis komen. Als je God leert kennen, leer je ook jezelf pas werkelijk kennen. En als je dat dan naast de opmerking van Gilbert legt, dan betekent die niet dat je jezelf tot een god verheft, maar dat je beseft dat als je jezelf werkelijk leert kennen, dat je dan ook God leert kennen. En ook andersom dus, als je God leert kennen, leer je jezelf werkelijk kennen.

En mijn vraag, beste collega Leendert, is dan, kun jij mijn gedachten volgen? Of denk en schrijf ik nu hele rare dingen? En is het eigenlijk wel een vraag? Ik gebruik in ieder geval genoeg vraagtekens in mijn tekst, dat valt niet te ontkennen. En dit is voor mij hartluchten, gedachten delen, antwoorden delen op niet-gestelde vragen, die weer als opstapje kunnen dienen voor nieuwe vragen en/of antwoorden.

Tja, ik ben benieuwd naar je reactie!

Hartelijke collegiale groet,

Judith