“Wat stom dat ik er nu pas aan begin!”
“Ik dacht altijd dat kaarten niets voor mij was”.
“Nooit geweten dat de spelregels helemaal niet zo moeilijk zijn”.
“Waarom wist ik niet dat bridge een geweldig spel is voor jonge mensen?”
“Oh, je mag dus wel praten en lachen tijdens het spel”.
Dit is een willekeurige greep uit de reacties van mensen die eindelijk durfden te beginnen
met het kaartspel “Bridge”. Als er één spel is waarover veel negatieve misverstanden
rondzingen is dat bridge.
Spel voor oude mensen?
Bridge wordt inderdaad veel door ouderen gespeeld. Maar niet omdat het een spel voor
ouderen zou zijn, integendeel! De meeste oudere bridgers zijn er jong aan begonnen en wie
eenmaal begint kan en wil niet meer stoppen.
Moeilijk te leren?
Deze gedachte is vooral ontstaan door een verkeerde leervolgorde in het verleden. Met de
huidige opzet speel je al in korte tijd een eenvoudig leuk spel. Dat telkens met een nieuwe
aanvulling nog leuker en boeiender wordt. Wanneer je eenmaal bridge speelt is het “alleen
nog maar” de kunst om met eenvoudige regels het onderste uit de kan te halen.
Moet je alle gespeelde kaarten onthouden?
Gelukkig niet, het moet wel ontspannend blijven. De meeste clubbridgers proberen het niet
eens. Bridge is een spel waarin het niet in de eerste plaats zoveel mogelijk weten, maar om
creatief om te gaan met het weinige dát je weet.
Spel tegen verveling, eenzaamheid en ziekte van Alzheimer?
Wie kan bridgen heeft een garantie tegen eenzaamheid en verveling. Want bridge kun je op
elk moment van de dag (of nacht) spelen. In de huiskamer, op een bridgeclub en, voor wie
de deur niet uit kan of wil, op internet. Ook verkleint bridge, door het actief gebruik van de
hersenen, de kans op ziekten als Alzheimer.
Heeft dit spel dan geen enkel minpunt?
Jazeker, het risico is levensgroot dat je zo verslaafd raakt aan bridge dat het ten koste gaat
van je andere hobby’s of zelfs je studie. Je zult met bridge stevig in je schoenen moeten
staan om de juiste grenzen te trekken.
Oorspronkelijke tekst Max Rebattu jr.