Op last van de landelijke uitvaartbranche dienen in deze tijden van het corona-virus extra maatregelen te worden genomen bij uitvaarten. Leiden deze beperkingen tot extra emotioneel leed? Wim van de Veen Uitvaartzorg uit Hoevelaken heeft wisselende ervaringen. Er zijn zowel positieve als negatieve reacties. ‘Elk overlijden brengt verdriet, maar als je dan ook nog jouw verdriet beperkt tot het maken van een selectie binnen je vriendenkring en soms zelfs binnen de familie, dan maakt dat extra verdrietig.’

Een maatregel is onder meer een beperking van het aantal aanwezigen tot 30 personen en geen lichamelijk contact. Van de Veen probeert de meeste aanbevelingen van de branchevereniging op te volgen. ‘Uiteraard. We gaan voor de veiligheid van alle mensen en voor onszelf door de regels te handhaven. We gaan er wel zo creatief mogelijk mee om. Het feit is dat er maximaal dertig mensen aanwezig mogen zijn en dan spreek je eigenlijk al niet meer over een condoleance. Het is zo’n kleine kring van mensen die elkaar gedurende de week meestal al gezien hebben. En als je je niet helemaal gezond voelt, dan ga ik ervan uit dat je al niet gaat naar een uitvaart.’

Zijn er ook mensen die geen begrip hebben voor de strenge maatregelen? Wim van de Veen: ‘Ja, die zijn er zeker. Ik heb er zelf niet mee te maken gehad, maar van collega-ondernemers heb ik al gehoord: Niemand houdt ons tegen dat wij meer met dertig personen komen. Helaas is dat zo, maar die mensen hou je altijd. En in de emotie is dat wellicht ook begrijpelijk. Aan de andere kant moet je wel verder denken en ook aan ieders eigen gezondheid denken.’

Je hebt sinds kort een eigen ontmoetingsruimte. Is die ook open? Wim van de Veen: ‘Het is open. Een beperkt aantal mensen mag daar naar binnen. Het is echt alleen de naaste familie. Bij een corona-overledene mag het zelfs met een open kist, maar dan komen mijn naaste medewerkers er niet en dan komt alleen puur de naaste familie.’

Welke veranderingen zijn van kracht als de uitvaart gaande is? Wim van de Veen: ‘Dat is de gepaste afstand en het aantal mensen. Wij hebben meestal 200 mensen die betrokkenheid tonen en nu sta je er met 25 tot 30 mensen. Uiteindelijk probeer je wel hetzelfde te doen. Dat is een uitvaartplechtigheid neerzetten met sprekers en muziek. Zoals je het ook normaal doet. Het desinfecteren van de rouwauto’s is de verantwoordelijkheid van de rouwautochauffeur. Daar komt ook niemand aan.’

Heb je nog iets gehoord van de branchevereniging over het verlengen van de datum van 6 april? Wim van de Veen: Daar heb ik nog niets van gehoord. We gaan ervan uit dat dit met twee of drie weken wordt verlengd. Bij elk overlijden wordt bekeken wat de mogelijkheden zijn en wat wil de familie. Ik moet zeggen: Er komen ook positieve dingen uit voort. Want soms kiezen mensen voor een grote uitvaart en uiteindelijk achteraf zeggen de betrokkenen: Tjonge, wat veel mensen. Wie waren dat allemaal? Nu wordt het gedwongen een intiem afscheid. En ik heb ook al twee keer een reactie gehad van families: Het was best wel mooi zoals het nu verliep. Intiem en waardig, en je komt tot iets moois. Kijk, het is niet altijd wat de mensen vaak wilden, maar uiteindelijk maken we er het beste van.’

Interview en foto Kees van den Heuvel