Hoevelaken heeft zaterdag goede zaken gedaan in Wageningen. Zelf won het in een boeiend duel van ONA ’53, de nummer twee op de ranglijst, terwijl koploper Renswoude opnieuw punten liet liggen, ditmaal bij Candia ’66 in Rhenen. Hoevelaken is met die resultaten nu zelf de gedeelde nummer twee, terwijl de achterstand op koploper Renswoude slonk tot twee punten. Kortom, het venijn van de competitie gaat hem echt in de staart zitten.

Hoevelaken straalde tegen ONA tweemaal 48 minuten lang uit wat het wilde: met een resultaat terug naar Kleinhoven. De gasten waren fel in de duels, waarvan een groot percentage werd gewonnen, waarna gepoogd werd via de snelle aanvallers zelf tot gevaar te komen. Dat leek na drie minuten al een feit toen Joep Timmerman de diepte werd ingestuurd en Daan Vinke vond. Helaas voor Hoevelaken kon die zijn voet net niet voldoende tegen de bal zetten, zodat die voorlangs ging. Maar niet getreurd, twee minuten later was er via Joep Timmerman opnieuw een snelle aanval. Middels een aantal schijnschoten en kapbewegingen slalomde hij zich door de Wageningse defensie, om met een bal in de verre hoek uit te halen. De man in vorm bracht Hoevelaken daarmee al vroeg op voorsprong en dat steuntje in de rug werd gretig aanvaard. Hoevelaken kon nu de tegenstander, die veel balbezit had, opvangen, maar de gastheren kregen te maken met een felle, hardwerkende en sterk collectieve tegenstander, zodat het vele balbezit voor ONA niet leidde tot gevaar voor het Hoevelakense doel. Daar waar het kon kwam Hoevelaken er via Joep Timmerman, Daan Vinke en Roan van de Pol meerdere malen gevaarlijk uit. Eerst had Daan Vinke de 2-0 op het bord kunnen schieten, maar bij het zoeken van de korte hoek verdween de bal naast het doel. Roan van de Pol had in de slotminuut van de eerste helft voor Hoevelaken het theemoment nog aangenamer kunnen maken, maar oog in oog met de doelman van ONA was hij de sluitpost niet de baas. Er kon echter wel een eerste conclusie worden getrokken: Hoevelaken kende tot aan de rust geen enkele zwakke schakel.

In de tweede doorgang veranderde er niet veel aan het spelbeeld. ONA was het meest in balbezit, maar, zoals dat tegenwoordig zo fraai heet, Hoevelaken stond goed en gaf niets weg. En daarbij moet niet worden gedacht dat Hoevelaken zich ingroef of de bus parkeerde. Integendeel. Met felheid op de bal veroverde Hoevelaken nog altijd veel ballen en werden de voorwaartsen, bijna onvermoeibaar ogend, aan het werk gezet. Tot écht gevaar leidde dat niet, want net als doelman Gijs Leebeek, die ondanks het vele Wageningse balbezit weinig lastig werk te doen kreeg, gold dat ook voor de doelman van ONA.

Hoe dan ook, ondanks het sterke Hoevelakense collectief leek ONA in de 72e minuut toch op voorsprong te komen toen de bal op de stip ging. Doelman Gijs Leebeek koos een hoek, maar had net zo goed kunnen blijven staan. Via de lat kaatste de bal terug het veld in, waarmee de Hoevelakense engelbewaarder zijn/haar werk goed deed.

Vier wissels paste hoofdtrainer Rob van Diermen toe, en ook dit kwartet ging moeiteloos mee in het strijdbare collectief. Net als voor de rust kon er geen zwakke schakel worden aangewezen, en omdat de zwakste schakel blijkbaar erg sterk was tegen ONA, ging Hoevelaken feestvierend de kleedkamer in.

Komende zaterdag wacht op Kleinhoven DFS. In Opheusden werd op een koude en natte november-zaterdag en op een zwaar bespeelbaar veld een ruime 3-0 overwinning geboekt. Met de getoonde instelling zoals tegen ONA, die een tweede defensieve ‘nul’ op rij opleverde, moet een tweede resultaat tegen DFS mogelijk zijn. Zeker nu de jacht op koploper Renswoude succesvol lijkt te verlopen, zal Hoevelaken niet willen verzaken.

Opstelling: Gijs Leebeek; Ludo Horst, Jordy Zieltjes (74. Daan Kleinveld), Joost van den Heuvel, Pascal de Jong; Paul Eleveld (82. Jesse van de Ham), Tein Schuiteman, Siem Kooistra, Roan van de Pol; Joep Timmerman (82. Jelle Bos), Daan Vinke (70. Coen Bos).

Scoreverloop: 5. Joep Timmerman 0-1

Bron en Foto: Robert Kreuning