Sinds ik in een documentaire jaren geleden hoorde dat kinderen die nu opgroeien van een ‘achterbankgeneratie’ zijn, waak ik ervoor dat beeld te bevestigen. Dus probeer ik te vermijden bij het minste of geringste spatje regen de auto te pakken om onze dochter naar school of buitenschoolse activiteiten te chauffeuren.
De term gaat overigens verder dan de letterlijke achterbank. Het liefst schijnen we alle frustratie uit de levens van ons kroost te willen weren. Terwijl we diep van binnen best weten dat tegenslag je juist sterker maakt. Dat je er iets van leert. Frustratie, tegenslag, tegenwind. Tijdens mijn middelbareschoolperiode had ik het nog relatief makkelijk met mijn 6 á 7 kilometer enkele reis woon-schoolverkeer en vrijwel altijd één of meerdere maatjes die de route samen met mij aflegden. Door weer en wind, dat dan weer wel.
Tegenwoordig kopen ‘we’ voor onze tieners massaal elektrische fietsen om ze de moeite te besparen. Als ik het zo om me heen hoor, is dat eerder regel dan uitzondering, in elk geval voor scholieren die de gemeentegrenzen over gaan. Je moet als ouder stevig in je schoenen staan om je niet in deze trend mee te laten waaien als alle fietsgenootjes die met jouw brugpieper meefietsen dat met elektrische ondersteuning doen. Kinderen zonder hopen stiekem vast dat hun maatjes net zo laks zijn met opladen als wij vroeger waren met het aantrekken van onze regenpakken (en dat ze dus bij tijd en wijle harder moeten buffelen dan zij, de stakkers die het elke dag op eigen kracht doen).
Als je kind verder dan 15 kilometer heen en terug moet maakt zo’n elektrische boost voor de eigen spierkracht misschien het verschil tussen de keuze voor de fiets of het openbaar vervoer. Maar voor de rest zijn die stekkerfietsen totaal onnodig als je het mij vraagt. Overbodige luxe die aanzet tot een leven lang elektrisch fietsen. Want wanneer schakel je weer over op een “gewone” als je deze luxe gewend bent? Matig intensief bewegen is juist zo heilzaam voor lijf en leden. Voor je brein, voor je balans. Inclusief de frustraties die je overwint als je vloekend en tierend die snijdende wind doorkruist met striemende koude regen in je gezicht. Held!
Het is de laatste week van de zomervakantie in onze regio. Volgende week sieren de spandoeken met ‘de scholen zijn weer begonnen’ het straatbeeld als scholieren massaal weer op de fiets stappen. Elektrisch ondersteund of toch volledig op eigen kracht? Ik ben voor het laatste. Gun je kind (en jezelf) de frustratie van tegenwind en stel de aanschaf van een fiets met accu zo lang mogelijk uit (of helemaal af).
Nelleke den Besten – De Stad Nijkerk