Haar derde theaterprogramma LUCHT bracht Elke Vierveijzer in 2021 de belangrijkste cabaretprijs van Nederland, de Poelifinario. De jury had woorden tekort om het talent van Vierveijzer te onderschrijven. ‘Lucht is een schitterend pleidooi voor het delen van verdriet’ en  ‘Vierveijzer is met haar open uitstraling de perfecte gastvrouw van deze reis naar het gevoel. Zij toont zich bovendien één van de beste liedschrijvers van Nederland’. Elke Vierveijzer staat met Lucht op vrijdagavond 14 oktober in theater Streams Breede Beek in Nijkerk.

Elke was totaal achterover geslagen toen zij hoorde dat zij de Poelifinario had gewonnen (samen met haar pianist Michiel Wetzer). ‘’Geen seconde was er in mijn hoofd opgekomen dat we de Poelifinario zouden winnen, de  Neerlands Hoop (prijs voor aankomend talent) behoorde misschien tot de mogelijkheden. Het heeft mij 3 maanden gekost om weer te landen op aarde.’’

Even leek het erop dat haar carrière een hele andere kant zou opgaan. In 2010 had Elke een HBO marketing managementopleiding achter de rug . ‘’Door een groot misverstand heb ik deze opleiding gedaan, ik was 4 jaar lang doodongelukkig, ik heb toen ook nauwelijks muziek gemaakt, iets wat ik al vanaf jonge leeftijd deed’’. Direct na het voltooien van haar opleiding schreef zij zich in voor de Koningstheateracademie in Den Bosch, een opleiding voor cabaret en kleinkunst. In Den Bosch kwam alles samen voor Elke.

Haar missie is om het leven en vaak ook het verdriet met haar publiek te delen. Onderwerpen als een beklemmende jeugd, het gejaagde bestaan en een eeuwig durend twijfel komen vaak terug. Maar op het moment dat het publiek zich ver genoegzaam laaft aan het gevoelige meisje met gitaar breekt zij rigoureus met dit stereotype beeld en zet het mes in zichzelf, het publiek in verwarring achterlatend. ‘’Alleen maar liefdevol zijn is vervelend om naar te kijken er moet ook een tegengeluid zijn’’, aldus Vierveijzer.

In haar eerste avondvullende programma uit 2016 ‘Om te janken zo mooi’, bracht zij een ode aan cabaretier Maarten van Roozendaal. De recensies waren unaniem positief. In haar tweede programma, ‘Zonder Genade’ bracht zij uitsluitend eigen werk. Met Maarten van Roozendaal deelde zij een liefde voor zeer persoonlijk repertoire. Schurend en bol van de bijtende noodzaak, venijnig maar altijd met compassie voor de ontvanger en zichzelf. Maarten van Roozendaal, overleden in 2013, heeft zij alleen maar op een afstand gezien in de foyer van het theater, altijd met een pilsje in zijn hand. ‘’Ik was te bleu en te verlegen om hem ooit aan te spreken’’.

Anders dan zij op de Koningstheateracademie had geleerd, zijn tekst en muziek voor Elke gelijkwaardige componenten. Op de academie stond de tekst altijd centraal en niet de muziek. Het is voor haar een immer durende zoektocht voor de juiste klanken bij de juiste teksten. In haar allernieuwste programma DRIFT gaat zij naast pianist Michiel Wetzer ook werken met een drummer, en met elektronica en samples. ‘’Ik ben altijd gefascineerd geweest tussen wisselwerking van kleinkunst en popmuziek, ik denk dat het belangrijk is voor de ontwikkeling van kleinkunst om de grenz