Het waren prettige weken als columnist. De krant stond namelijk vol aanleidingen voor een leuke, actuele of scherpe column. Leuk, bijvoorbeeld omdat Nijkerk on Ice weer doorgaat dit jaar. Mits we natuurlijk voldoende vrijwilligers hebben. Ik heb dit jaar al twee columns geschreven over het belang van vrijwilligers. Dat moet toch goed komen? En ook leuk, de hele ijsbaan is dit jaar overdekt. Dus weer of geen weer, er kan geschaatst worden. Mits we natuurlijk voldoende vrijwilligers hebben, ik herhaal het nog maar eens.
Ook leuk, we hebben weer nieuwe muziekjes op de het carillon. Niet dat ik ze herken, ook niet nadat ik gelezen heb welke melodietjes het zijn. Want het zijn toch wel erg vaak obscure volksliedjes uit 1644 of een geestelijk lied uit de tijd dat Calvijn nog jong was. Maar toch, ze zijn nieuw en nieuw is vaak leuk. Van vroeg in de ochtend tot middernacht klinken de deuntjes in al hun vrolijkheid door de stad. Nu mag het carillon er wat mij betreft ook om 21 uur mee ophouden, ik vermoed dat we er niemand plezier mee doen om na bedtijd ook nog volle bak te gaan, maar dat is voer voor een andere column.
Of actueel, over de zin en onzin van Halloween. Hoe we onze eigen volksfeesten zo makkelijk inruilen voor de Amerikaanse volksfeesten. Of de bekerwinst van Sparta Nijkerk en de brede grijns van de penningmeester. Of dat er nu echt vier kleinschalige opvanglocaties gaan komen, wellicht mogen de onvriendelijke rode spandoeken nu weg? Of scherp, over het stopzetten van de samenwerking met onder andere de gemeente Putten. Als ik Nijkerk was dan had ik die beslissing jaren geleden al gemaakt. Als je samenwerkt met een gemeente die zo ongeveer hun eigen snelwegafrit buiten gebruik stelt. Zodat hun inwoners in het buitengebied wat rustiger wonen. Zodat heel Putten via de Berencamperweg de snelweg opgaat. Zodat half Nijkerk elke ochtend vanaf hun eigen oprit al in de file staat. Dat is voldoende reden om de samenwerking op te zeggen lijkt me. Sterker nog, ik zou ergens bij de Salentein gedurende de hele ochtendspits een stoplicht op rood zetten, die zo af en toe 1 auto doorlaat. Dat zal ze leren. En dan komt het nieuws uit Spanje. Waar voor duizenden mensen het leven nooit meer hetzelfde zal zijn. Waar het einde van de ellende nog niet in zicht is. Waar vrijwel al onze issues eventjes bijzonder klein lijken. En wat we waarschijnlijk ook zo weer vergeten zijn als we over een maandje staan te mopperen dat de tomaten en komkommers zo duur geworden zijn.
Christian Hogeveen – De Stad Nijkerk