Hoevelaken kan het nog: de nul houden. Na tegentreffers binnen een halve minuut in de voorgaande twee bekerwedstrijden was het interessant om te kijken hoe wakker de Hoevelakense hoofdmacht aan de confrontatie tegen Hulshorst zou beginnen. Na een volle minuut spelen werd duidelijk, dat de trouwe aanhang van de rood-witten zich geen zorgen hoeven te maken in de toekomst. Hoevelaken kan ook in de eerste volle minuut de nul houden. Sterker nog, Hoevelaken stond in de laatste wedstrijd van de poulefase van de beker geen enkele tegentreffer toe. In de 75e minuut werd het nog wel even spannend, maar met een schitterende redding wist doelman Gijs Leebeek een gelijkmaker te voorkomen. Voor de rest bleef de Hoevelakense doelman vrijwel werkloos, ondanks het feit dat Hulshorst veel balbezit had. Maar de vereniging waartegen Hoevelaken op 14 september 1963 het competitievoetbal begon deed daar weinig mee en kon geen vuist maken.

 

Een vuist maken kon Hoevelaken wel. In de eerste helft was Hoevelaken met snelle uitvallen vaak gevaarlijk en dat leverde al na negen minuten de openingstreffer op. Roan van de Pol kon alleen op de doelman afstormen, passeerde de sluitpost vakkundig en wist uit een lastig klein hoekje toch te scoren: 1-0. Met het noemen van deze speler, die eigenlijk nog een jaar in de jeugd mee kan, is tevens ook de gevaarlijkste man van de eerste helft en het laatste kwart van de wedstrijd genoemd. In de eerste doorgang kon Roan van de Pol alleen worden afgestopt door aan zijn shirt te trekken of hem ten onrechte (2x) terug te vlaggen. In het laatste kwart van de wedstrijd hield hij met zijn kracht en strijdlust de defensieve mannen van Hulshorst knap bezig.

 

Hoevelaken had in – vooral – de eerste doorgang ook een fantastisch tandem. Rechtsback Renzo Ruitenbeek, overgekomen van Sparta Nijkerk, en rechter middenvelder Edwin Duijst wisten elkaar uitstekend te vinden en doken bij toerbeurt de diepte in. De eindpass lukte echter niet altijd, waardoor verder gevaar uitbleef, maar dit duo wekt in de huidige vorm vertrouwen voor de eerstkomende wedstrijd(en).

 

Het derde kwart van de wedstrijd was mat. De toeschouwers kregen niet zo’n onderhoudende wedstrijd voorgeschoteld als vorige week tegen EFC ’58, maar in fases werden er leuke combinaties opgezet en lijkt Hoevelaken met veel jongelingen een voetbaltechnisch hoopvol seizoen tegemoet gegaan.

 

Na een minuut of 25 spelen in de tweede doorgang kwam er weer wat vuur in de wedstrijd. Zoals eerder genoemd behoedde doelman Gijs Leebeek Hoevelaken voor de gelijkmaker, die overigens uit de lucht zou zijn komen gevallen, en kreeg Hoevelaken een aantal minuten later de treffer die de wedstrijd zo hard nodig had. Edwin Duijst was op de rechterkant weer eens goed opgekomen en bediende Coen Bos op maat. De voetenvlugge aanvaller had geen moeite om de wedstrijd in het slot te gooien. Hoevelaken kreeg wel mogelijkheden om de score te vergroten, maar het bleef bij de 2-0 die al op het scorebord stond.

 

De wedstrijd tussen EFC ’58 en Wageningen vond geen doorgang vanwege corona-perikelen. Een eindstand kan derhalve nog niet worden opgemaakt.

 

Zaterdag 19 september begint voor Hoevelaken de competitie die, voor de derde keer op rij, geopend wordt tegen Rood-Wit. Het verschil met de voorgaande openingsduels is, dat die nu in Krachtighuizen wordt afgewerkt en niet op Kleinhoven. Nog meer statistieken: de voorgaande drie wedstrijden aldaar werden door Hoevelaken met 2-1 gewonnen in natte en koude omstandigheden.

 

Opstelling: Gijs Leebeek; Renzo Ruitenbeek, Siem Kooistra, Joost van den Heuvel, Pascal de Jong; Edwin Duijst, Robin Elverding, Joeri van den Hoeven (60. Jordy Zieltjes), Laurens de Korte (78. Jesse van der Meer); Roan van de Pol, Coen Bos.

 

Scoreverloop: 9. Roan van de Pol 1-0; 82. Coen Bos 2-0.