Het is weer boekenweek en ik vind een boek bijna overbodige luxe, maar luxe is verslavend en als je dan van lezen houdt (zoals ik inderdaad doe) dan valt het niet mee een boek te laten liggen of staan, helemaal niet als de titel erg uitnodigend is of de omslag zo mooi is dat je alleen al om die reden het gevoel krijgt daar schuilt een wereld achter, een wereld die onze wereld is maar dan op papier. Woorden, woorden, woorden – dat is een boek. Al die woorden bij elkaar kan een prachtig zinnig verhaal opleveren. Nu denk ik niet dat er een simpele tegenstelling tussen woorden en daden bestaat. Goed gekozen woorden zijn toch altijd gedicteerde daden. Zo’n zinnetje als dit is typisch boekentaal. Je kunt er op kauwen. Niet letterlijk, want dat is niet goed voor de letters, maar figuurlijk: zoals sommige bonbons verorberd willen worden. Het boekenweekgeschenk heet Heldere hemel en is geschreven door Tom Lanoye. Jammer genoeg heeft hij op de kaft geen heldere blik. dsvds