Dit weekend was het feest rondom de havenkom, de Nijkerkse Sleepbootdagen vonden plaats. Als er iets rondom de haven plaats moet vinden, dan verwacht ik inmiddels altijd wel commentaar van de plaatselijke diervoeder. Maar waar nieuwbouw, een opvanglocatie of een kleinigheidje als een verhuizing problematisch zijn, is dit evenement gelukkig wel prima.
Wat ik hilarisch vond, was de aankondiging in de krant. Na de opsomming van alle activiteiten stond er: ‘op zaterdag is er rond de havenkom een wegsleepregeling van kracht.’ Heerlijk toch.
Je moet soms even goed lezen, dan is er altijd wel iets om te lachen of je over te verbazen. Zo vond ik het nieuwsbericht bijzonder dat er een bejaard echtpaar zou gaan spelen op het carillon.
Dat mag natuurlijk, mensen op leeftijd hebben onze samenleving nog veel te geven. Niet alleen de jeugd heeft de toekomst. Maar iedereen die al eens de toren heeft beklommen weet dat dit geen kleinigheidje is. Het is hoog, er is geen lift en het laatste stuk gaat via houten ladders. Niet gemakkelijk als je bejaard bent.
Ik was ook benieuwd waarom het zo benoemd moest worden. Ik weet dat we in Nijkerk een stuk minder woke zijn dan in de Randstad. Wij maken nog onderscheid tussen man en vrouw, maar blijkbaar ook nog tussen jong en oud. Wat is de nieuwswaarde om zo te benadrukken dat ze bejaard zijn?
Zouden ze dat zelf benoemd willen hebben? Als een soort inspiratie voor hun leeftijdsgenoten, dat er meer te doen is dan kruiswoordpuzzels en omroep Max? Zouden ze een vuist willen maken tegen alle tieners die de wijsheid van hun grootouders in de wind slaan.
Hoe langer ik er over nadacht hoe enthousiaster ik erover werd. Dit zou een revolutie kunnen worden. Niet langer zijn ouderen alleen maar mensen die voordringen bij de visboer. Het zijn bakens van hoop en inspiratie, van ondernemerschap en doorzettingsvermogen. Aangejaagd door twee muzikanten die hun leeftijd niet als excuus gebruiken, maar het dragen als een vaandel. Ik zag het Sint Jozef al leegstromen, rollators werden aan de kant gegooid omdat onze senioren hernieuwde kracht vonden. Met opgeheven hoofden, hun grijze haren wapperend in de wind. Braveheart, maar dan in Nijkerk. One small step for men, but a giant leap for the pensionado’s!
Ik las het nog een keer terug, dat nieuwsbericht.
Het was helemaal geen bejaard echtpaar, het was een beiaard echtpaar.
Gemist kans.
Christian Hogeveen – De Stad Nijkerk