Elke week twee keer domineespost als flessenpost op deze site, op dinsdag en vrijdag: een briefwisseling van de twee Veense dominees Judith Visser en Leendert van der Sluijs. Hun vragen zouden zomaar ook uw/jouw vragen kunnen zijn. Hun antwoorden misschien eye-openers… Vandaag antwoordt ds. Judith Visser.
Ha Leendert!
Min of meer leeftijdgenoot… weet je dat zeker? Dank je wel voor je gezellige mijmerbrief. Ik ben geen rekenwonder, maar ik geef je een leuke uitdaging en dan hoop ik maar van harte dat mijn berekening juist is. Op het moment dat deze brief door onze Aalt op de website gezet wordt ben ik 15665 dagen oud (oef). Hoe oud ben ik dan? En weet je dan ook wanneer ik jarig ben?
Leuk hoe jij met tijd en leeftijd speelt, of het eigenlijk heel nuchter bekijkt. Weet je wanneer ik dat ook graag mag doen? Als ik ergens te laat dreig te komen. Het leuke is namelijk dat wanneer je het aan ziet komen dat je te laat gaat komen, dat het op datzelfde moment nog niet zo is dat je te laat komt. En dat geeft een vreemd soort ontspannen gevoel. Het is me weleens overkomen dat ik te laat dreigde te komen voor een kerkdienst waarin ik voor mocht gaan, ja oeps dat is echt heel vervelend. Naast dat ik geen rekenwonder ben heb ik ook absoluut geen gevoel voor richting. Ik was al vaker in deze gemeente geweest en dacht deze keer eens gezellig de toeristische route te pakken, ik meende die wel ongeveer te weten. Fout! Ik raakte aan het dwalen, in weliswaar een prachtige omgeving, en op zeker moment daalde de waarheid als een grote baksteen in mijn binnenste neer, ik ga te laat komen! Ik werd er helemaal zenuwachtig van. Ik zette mijn auto zo snel mogelijk aan de kant, belde de betreffende gemeente en vertelde met vele excuses dat ik wat te laat zou komen. Ik heb ook maar eerlijk opgebiecht hoe dat kwam en dat leverde een geweldig lachsalvo op. Heerlijk! Ik deed er gewoon aan mee. Ze deden gelukkig dus niet moeilijk over het feit dat ik wat te laat zou komen, ik zou ook geen half uur te laat komen, maar toch. Daarna zette ik gauw mijn routeplanner aan en TomTom wees mij als vanouds de weg, en gehoorzaam volgde ik zijn aanwijzingen. Onderwijl probeerde ik mijn zenuwen te bedwingen, want autorijden met de zenuwen in je lijf is niet heel fijn. En opeens bedacht ik me, dat ik nu op dit moment nog niet te laat was! Ik had nog 15 minuten, mijn rit duurde nog 20 minuten, maar ik zou dus pas over 15 minuten te laat beginnen te komen. Tja, ik weet het, ik was mezelf ook wel iets voor de gek aan het houden, maar toch, het werkte wel! De komende 15 minuten was ik gewoon nog niet te laat. En die zware baksteen maakte langzaamaan plaats voor een heerlijk ontspannen gevoel, om pas na 15 minuten weer terug te keren, maar dan slechts voor 5 minuten. Kun je het een beetje volgen? Ik hoop het, want het helpt mij echt als ik wat te laat dreig te komen.
Leuk, dat spelen met tijd. Dat kun je ook zo mooi doen met de verschillende tijdszones in de wereld. Ik heb weleens van iemand gehoord die door het reizen tussen verschillende tijdszones zijn eigen verjaardag overgeslagen had. Hoe is het mogelijk? Hij reisde van Nederland naar het verre Australië en daar eenmaal aangekomen moest hij door de paspoortcontrole. En wat zei de douanier die zijn paspoort controleerde? ‘Aah, you missed your birthday mate!’ Gewoon zomaar een hele dag kwijt, hoe is het mogelijk. En hoe zit dat dan met jou mooie verjaardagsverhaal? Had de beste man dan twee jaar lang zijn leeftijd mogen behouden in plaats van een jaar? Nou ja, waarschijnlijk niet, maar het is wel leuk om daar over na te denken.
Beste Leendert, ik hoop dat je een mooie verjaardag gehad hebt en geniet er weer een heel jaar van dat je je eigenlijk jonger voor mag doen dan je bent! Ik kijk uit naar je volgende brief, met hopelijk wat gedachten over Toon Tellegen.
Hartelijke groet van een 15665-jarige (in dagen dan he),
Judith