Elke week twee keer domineespost als flessenpost op deze site, op dinsdag en vrijdag: een briefwisseling van de twee Veense dominees Judith Visser en Leendert van der Sluijs. Hun vragen zouden zomaar ook uw/jouw vragen kunnen zijn. Hun antwoorden misschien eye-openers… Vandaag antwoordt ds. Leendert van der Sluijs.

Ha Judith,

Fijn dat het weer oké gaat met je! En leuk dat je schrijft over Astrid Lindgren en je favoriete kinderverhalen! Tja, hoeveel leuke boeken voor kinderen zijn er wel niet! Dat was vroeger ook al zo! Ik weet het nog goed! Ik bedoel dus toen ik nog jong was! Ja ik ben nu al een beetje oud! Volgende week al 51! Op woensdag dit jaar! De fijnste dag om jarig te zijn! Vond ik altijd! (’s middags vrij van school!) En ik vind het nu nog steeds! ’t Is zo mooi midden in de week! En als je jarig bent mag je even leuk in ’t middelpunt staan! Dus dat is op woensdag extra! Jaja, logica! Vind ik ook! 

Maar oké, toen ik nog jóng was dus! Geweldige boeken waren er toen ook! Jij werd bij de hand genomen door Lindgren, maar weet je wie mij bij de hand nam?! Dat was Tonke Dragt! Je weet wel! De brief voor de koning! En natuurlijk ook dat andere wereldberoemde niet te missen groter dan grootse boek van haar, Geheimen van het Wilde Woud!! Een maandje geleden werden overigens stápels Brieven voor de koning in de boekwinkels gelegd! Een exemplaar voor 5 euro maar! Dat was voor de jaarlijkse actie Geef een boek cadeau! (het uitroepteken hoort bij de naam van deze actie!) Mijn hart veerde op! Ja bonsde! Van genoegen! Gróót genoegen! Mijn Tonke Dragt zou van hand tot hand gaan! En haha, zoiets schreef Arnon Grunberg ooit ook! ‘Ik ging van hand tot hand’ – een mooie verzamelbundel! Maar ik denk dat Tonke hem voorbij streeft! Al is ze inmiddels 90! Haar of mijn of het boek van elk fantasiekind werd natuurlijk niet zomaar verfilmd voor Netflix! Ik vertel je hiermee waarschijnlijk niets nieuws! Maar voor iemand anders is het dat misschien wel! En daarom schrijf ik het hier toch maar op! 

En tja, nu we het toch over kinderboeken hebben, Kruistocht in spijkerbroek heeft nu al meer dan 70 drukken! En ik las het, ik las het! En moet je weten, ik had eigenlijk nooit tijd om te lezen! Als kind was ik het liefst buiten! In twee dingen was ik heel goed: in hardlopen en in crossen op brommers! Het zal je misschien niet verbazen! Zo erg hard loop ik niet meer (ja toen wél: ik voetbalde als spits en ik liep serieus het hardst van heel de school!) en crossen doe ik ook minder (met een auto mag het niet!), maar weet je wat iemand tegen mij zei! Nog niet zo lang geleden! Jij bent net een Ferrari met de rem van een fiets – en ja ’t klopt! En weet je! Het mooiste leesteken is gewoon het uitroepteken! Dat vind ik nú! En dat vond ik toen óók!

Zo hehe! Met dit alles hierboven kwam ik, geloof het of niet!, een kind tegen! Hij lijkt op mij! Twee druppels! Als hij kinderboeken las dan deed hij dat tot diep in de nacht omdat het boek zo allerverschrikkelijkst spannend en mooi was! Of hij las ’s morgens vroeg! Gewoon vóór schooltijd! Hij wist dat alles en alles was opgeschreven om te lezen! Iemand had er echt moeite voor gedaan om het zo voor JOU op te schrijven! Dan wil je toch niks ánders!

Tja! En nu mijn vraag! Voor je volgende brief! Het moet een retorische vraag zijn! Niet één met een vraagteken, maar met een uitroepteken! Judith! Ik vraag je! Zouden niet alle websites, kranten, tijdschriften, boeken, kerkbladen of waar je ook maar iets te lezen zou krijgen, in een taal geschreven moeten zijn die doet denken aan (hou je vast!) de dierenverhalen van Toon Tellegen!

Hartelijke groet!

Leendert (die van toen en nu!)