Elke week twee keer domineespost als flessenpost op deze site, op dinsdag en vrijdag: een briefwisseling van de twee Veense dominees Judith Visser en Leendert van der Sluijs. Hun vragen zouden zomaar ook uw/jouw vragen kunnen zijn. Hun antwoorden misschien eye-openers… Vandaag antwoordt ds. Leendert van der Sluijs.

Beste Judith,

Ik hoop dat je je weer een beetje beter voelt. Tja, een ongeluk(je) zit in een klein hoekje he? Ik heb begrepen dat het gelukkig is meegevallen. Je hersens zijn ‘wat geschud’, schrijf je. Niet ernstig dus, maar toch niet leuk. Ik begreep ’t was iets met een trap in het donker, en toen ging het dus mis. Ik weet niet hoe het nu met je is, maar mocht je (nog) niet aan lezen toe zijn, lees dan deze brief gerust later. Ik vind het al knap dat je me toch deze week hebt geschreven, ondanks je geschudde hersenen. Dank je wel voor je lichtflitsbrief! Een prachtig mozaïek over ’t preekwerk. De herhaalde overweging meer dan waard. Ik gun nu je hersenen graag wat rust. Dus lees nog wat of lees het later. Niemand zal je iets kwalijk nemen. Zelfs niet als je wartaal zou uitslaan door de telefoon. Ook dan niet. Respect voor geschudde hersenen wordt ons allen al vroeg bijgebracht. Ik dacht laat ik een gedichtje voor je maken, om je te plezieren. Een klein gebaar, grote betekenis. (En voor ’t geval je misselijk wordt van lange zinnen – korte zinnetjes zijn, om toch onophoudelijk te kunnen willen lezen, een uitkomst!)

Dag, zei de jongen voor het raam,

ga jij niet naar school? Nee, schudde

het meisje, ik ben een beetje ziek.

De jongen tikte met zijn vinger

op zijn horloge, hij gebaarde we

moeten gaan. Nee schudde het

meisje, ik ga niet mee, ik blijf

thuis. De jongen raakte bijna

in paniek. Hij zei: je bent niet ziek!

Mijn hoofd schudde het meisje, en

ze schudde haar hoofd een beetje

extra, ze zei: een beetje geschud

en daarom blijf ik thuis, en ze keek

sip, ze vroeg duidelijk begrip. 

De jongen zag dat zij het meende,

ik zal het zeggen op school, zei hij,

dat je niet ziek bent maar dat je

hoofd is geschud, niet veel maar

een beetje, het is een beetje zo

en een beetje anders, een beetje

wel en een beetje niet, de juf

zal het wel begrijpen, denk je niet?

Ja knikte het meisje, maar nu kom je

nog bijna te laat, ren niet te hard

naar school, als je valt heb jij het

straks ook wat ik heb, vraag ik dan

ga je mee, schud je ook nee!

  • De jongen zwaaide nog, riep

het ga je goed en zorg dat je hoofd 

het morgen weer doet, gegroet!

 

Beterschap Judith!

Leendert