Elke week twee keer domineespost als flessenpost op deze site, op dinsdag en vrijdag: een briefwisseling van de twee Veense dominees Judith Visser en Leendert van der Sluijs. Hun vragen zouden zomaar ook uw/jouw vragen kunnen zijn. Hun antwoorden misschien eye-openers… Vandaag antwoordt ds. Leendert van der Sluijs.
Stilgevallen Judith,
Kunnen woorden stil zijn?
Stil als water waarover
een dunne zon schijnt
na een flinke regenbui?
Woorden die zich niet
verroeren, geen inhoud
verraden, gewoon op hun
plek blijven, binnen de regel?
Zouden zij zoals wij
ademen met adem van
elders?
Zo stil, onmerkbaar
leven doorgeven?
- Hoe stil woorden kunnen
zijn, is denk ik niet te
zeggen. Hardop ver-
breekt het stille spreken.
Toch zou ook ik zo
stil als woorden willen
rondwaren in gedachten
die niet te vangen zijn
in netten waarvan de
mazen een wereld ont-
sluiten die Narnia
heet en die je binnen-
leidt tot waar de stille
verademing je bijna
doet uitroepen dat
nu alles even stil moet
zijn omdat je wilt horen
hoe de nieuwe stilte klinkt
- maar ze klinkt niet,
ze zingt, in open lucht,
of nee, zingen doet het
niet, de stilte zucht,
of nee, nog stiller is het
woord, het lacht…
Zoals een
baby doet,
een
sprakeloos
kind,
een mens
door God
bemind.
Zo waar
is mijn groet
nu alleen
een stil gebaar.
Leendert