Elke week twee keer domineespost als flessenpost op deze site, op dinsdag en vrijdag: een briefwisseling van de twee Veense dominees Judith Visser en Leendert van der Sluijs. Hun vragen zouden zomaar ook uw/jouw vragen kunnen zijn. Hun antwoorden misschien eye-openers… Vandaag antwoordt ds. Leendert van der Sluijs. (Overigens zullen vanwege vakantie de brieven komende twee weken niet verschijnen.)
Ha Judith op je vakantie-eiland!
Het is ten strengste verboden in vakantietijd uw laptop te openen. Dat staat op het stickertje op mijn laptop. Ik weet werkelijk niet wie dat stickertje er ooit heeft opgeplakt. Het gebeurde zo van de een op de andere dag. Het zat er eerst niet en toen zo ineens wel. Weet je wat ik denk? Dat heeft een engel gedaan. Zou dat niet kunnen? Zoals ik vandaag (dd. 22 juli) in de krant las dat er in een overstromingsgebied in België engelen in de weer waren. Ik zal even citeren: “Waar je ook gaat, de mensen spreken vol lof over onbekenden. Ze waren er zodra het kon. Ze begrepen wat nodig was. Ze kookten, dweilden, sleepten, troosten. Sommigen jong, anderen oud. Soms spraken ze amper Frans, maar Arabisch of Vlaams. Iedereen spreekt van onbekenden die plotseling opdoken met emmers en sponzen, die hele huizen van onder tot boven ontmodderden en zonder te wachten op een ‘dankjewel’ weer verder trokken. En de spullen die er ineens waren. Er is natuurlijk gebrek geweest aan wc-papier, maar niet lang. Want dat verscheen. Zoals veel meer.” Mooi he! Engelen! Overigens moet degene die dit heeft geschreven ook een engel zijn, gelet op het schitterende woord ‘ontmodderden’, mee eens of niet?! Het stukje doet me ten slotte ook denken aan dat boek van jou dat je kocht om geen suffe dominee te zijn, je weet wel, ‘De meeste mensen deugen’ van domineeszoon Rutger Bregman. Maar wat ik hier dus even wil aanstippen is dat engelen ook stickertjes kunnen plakken, zoals op m’n laptop gebeurde. Het is ten strengste verboden in vakantietijd uw laptop te openen. Maar lieve engel, ik heb nog een brief aan Judith te schrijven! Zij vertelde mij over haar ontmoeting met de Kunst met een hoofdletter. En ik vond dat geweldig om te lezen! Ik dacht ik wil haar schrijven dat mijn ontmoeting met de kunst altijd al via via was. Ik leerde Vincent van Gogh waarderen via Henri Nouwen. Hij schreef over de Van Goghs een prachtig boekje, het heet ‘Vuur in mijn hart’, misschien kent Judith het wel. En ik leerde kijken naar de wonderlijke wereld van Chagall – een wereld die je niet alleen doet dromen, maar letterlijk laat zweven. Hij schreef een boek over zijn leven en het heet ‘Ma vie’ (Mijn leven). En met dat ik het kocht was ik verkocht. Kan je zo gebeuren! Maar zo leerde ik dus Van Gogh en Chagall kennen. En zo gaat het me steeds! Caravaggio bijvoorbeeld ook. Via Oek de Jong zijn essaybundel ‘Het glanzend zwart van mosselen’. En nu heb ik de Kunst aan de Linge ontdekt, via Judith Visser.
Engel, ik weet dat ik deze laptop nu niet heb mogen openen, het is vakantietijd, en je hebt dat stickertje niet voor niks keurig recht en met letters groot genoeg erop zitten? staan? plakken, maar ’t was afgesproken dat ik die brief van haar van afgelopen dinsdag nog deze week zou beantwoorden, en ‘t zou ook niet langer kunnen wachten want ik heb zojuist een nieuw boek gekocht van een professor en hij schrijft dat we geconfronteerd zullen worden met de klimaatcrisis en met toename van extreme weersverschijnselen… – en ’t klopt! Hij schrijft ook dat we op de grenzen stuiten van ons technisch en wetenschappelijk vernuft. Dat klopt ook! (daar is die vakantiegrens van m’n laptop niet mogen gebruiken eigenlijk helemaal niks bij!) En waar ik nu zo benieuwd naar ben: die professor schrijft dat we boeken (fictie) en kunst nodig hebben om op een goede manier met klimaatverandering om te gaan… Raadsel, raadsel.., hoe kan dat waar zijn? Ik weet het niet, daarvoor wil ik heel graag dat boek gaan lezen, en ik heb er de tijd voor, het is vakantie!
Engel, ik wil je vragen deze brief via Aalt toch bij Judith te bezorgen, ook al is het vakantietijd en al is deze brief dan toch echt op deze laptop geschreven die ik niet had mogen openen van je, wat zeg ik, je had het me ten strengste verbóden. Maar engel, ik weet zeker dat jij Judith ook geen verdriet wilt doen.., en ik had het haar beloofd.., dus please?
En o ja, engel, deze uitsmijter hoort er ook bij. Het gaat over de ‘tijd’, je weet wel, waar ze steeds over zit te piekeren. Ik kwam het tegen in een boekje met de titel ‘Alles stroomt’. ’t Heeft niks met overstroming te maken, maar wél alles met tijd!
Hier komt ie: ‘Time is a river that sweeps you along.’
Vakantiegroet!
Leendert