Ik moet het kort houden van de redacteur, anders was de lijst nog langer geweest. Ik houd het bij drie type fietsers die bij mij, afhankelijk van hoe mijn nachtrust was, een milde tot vrij forse irritatie oproepen. Allereerst is daar De Fietsende Tiener Op Een E-bike. Ik ben er nog niet helemaal uit of dit een irritatie is, of een groot maatschappelijk probleem. Onze jeugd is blijkbaar niet meer in staat de 4 kilometer naar school te overbruggen zonder traphulp, zie hier de irritatie. En de ouders zijn blijkbaar niet meer in staat dat argument te maken, zie hier het maatschappelijk probleem. De grootste boosdoener is De Tiener Op Een E-Bike Die Van Links Komt. Die gaat natuurlijk veel te hard om na te denken over voorrangsregels en is vaak voorzien van airpods, wat ook weinig toevoegt aan de verkeersveiligheid.

Nummer 2 is De Fietsende Senior Op Een E-bike. Al moet ik eerlijk zeggen dat dit meer een mentaal probleem is dan een irritatie. Want laten we eerlijk zijn, dat mijn oma van 93 nog zelf haar boodschappen doet is deels te danken aan haar e-bike. Overigens is het voor een veel groter deel te danken aan het feit dat ze zich vrijwel haar gehele leven verplaatste op een gewone fiets. Misschien een argument voor Ouders Met Tieners Op Een E-Bike.

Het mentale probleem doet zich met name voor als ik op de racefiets, met wind tegen en hongerklop ingehaald wordt door zes Senioren Op Een E-bike. Op dat moment word ik eigenlijk nog liever aangereden door De Tiener Op Een E-Bike Die Van Links Komt.

De grootste irritatie is er één waar ik mezelf ook jarenlang schuldig aan gemaakt heb. Wat ik nooit een probleem vond, totdat ik mijn rijbewijs haalde. Het gaat hier om De Fietser Zonder Licht. Er is een gerede kans dat de irritatie nog groter wordt als er dingen samenvallen. Ik gruwel al bij de gedachte aan De Tiener Op Een E-Bike Die Van Links Komt Zonder Licht. Hoe jonger De Fietser Zonder Licht, hoe meer de irritatie plaats maakt voor zorg. Als volwassen verkeersdeelnemer maak je zelf de keuze om zo onopvallend mogelijk door het verkeer te gaan. Maar zie ik een Kind Op Een Fietsje Zonder Licht dan lijkt het me dat er ook sprake is van Ouders Met Een Kind Op Een Fietsje Zonder Licht.

Daarom dit idee: laten we allemaal een paar setjes fietslampjes in onze jaszak doen. Als we dan Een Fietser Zonder Licht tegenkomen, dan houden we deze even staande, bevestigen twee fietslampjes op het rijwiel en gaan verder met onze dag. Er is geen goedkopere manier om én een leven te redden én uw columnist wat irritatie te besparen.

Christian Hogeveen – De Stad Nijkerk