Elke week twee keer domineespost als flessenpost op deze site, op dinsdag en vrijdag: een Corona-briefwisseling van de twee Veense dominees Judith Visser en Leendert van der Sluijs. Hun vragen zouden zomaar ook uw/jouw vragen kunnen zijn. Hun antwoorden misschien eye-openers… Vandaag antwoordt ds. Leendert van der Sluijs.
Ha Judith, beste collega en brievenschrijver,
Op woensdag ligt mijn favoriete krant de Stad Nijkerk in de brievenbus. Voor mij de enige krant waarin je merkt dat hij door mensen is geschreven. Bij andere kranten (de dagelijkse of de maandelijkse bij de kapper) denk ik al gauw: door welke robot is dit nu weer geschreven? De uitgebalanceerde zinnen, de net-niet emotie, dat kan de Stad Nijkerk allemaal veel beter. Taal is niet zomaar iets hé. Het is het wel of het is het niet, wist Shakespeare al bij monde van Hamlet – en denk maar niet dat je Hamlet als de krant kunt lezen, zeg ik tegen mijn kinderen. Bij Hamlet vind je antwoorden, bij de kranten houd je alleen maar vragen over. Had Shakespeare de Stad Nijkerk kunnen lezen, had hij Hamlet niet hoeven schrijven. Maar dat is niet zo, en dus hebben we nu Hamlet en de Stad Nijkerk voor genoeg antwoorden en de kranten voor alle vragen.
Vragen zoals? Als je corona gehad hebt, ben je voorlopig immuun, heb ik begrepen – maar hoelang? Kun je nu wel of niet voor de tweede keer corona krijgen? En als je corona gehad hebt, kun je dan niemand meer besmetten? Hoef ik dan geen mondkapje meer op? Geen handen meer te wassen? Volgens mij nog altijd wel, en ik doe het braaf, maar de vragen blijven.
Dank je wel voor je paasbrief Judith. Een echte antwoordenbrief! Met slechts één niet noemenswaardig vraagje. Ik ben je er dankbaar voor. Wij zijn bang voor antwoorden. Ik bedoel: jij niet, maar heel veel mensen wel. Heb ik zo het idee. Ik ben het ook een beetje. Als er een antwoord is, moet je er iets mee. Een antwoord kun je niet zomaar laten liggen. Daarom lees je overal vragen, in de kranten, op blogs, in internetbrieven en noem maar op. Jouw brief is anders. Jij lepelt het ene na het andere antwoord op mijn bord. Geld is al gauw een afgod, het maakt je afhankelijk. Zo is het precies. En, nóg zo’n precies antwoord is: je kunt dromen wat je wilt maar er zijn ook nachtmerries. Er is goed en er is kwaad. Bam. Zo is het. Niet anders. Dank je wel voor zoveel duidelijkheid. En eerlijkheid. Zonder wit geen zwart en zonder zwart geen wit, of je moet andere namen bedenken voor wit en zwart.
Pasen is voor mij ook inderdaad, wat je schrijft, ‘het onverwachte verwachten’. Soms verwacht je niet zulke duidelijke antwoorden.
Wat je ook in de Bijbel tegenkomt is dat je best vrienden kunt maken dankzij de Mammon (wil ik nog even op terugkomen). Dat lijkt raar, maar dat is het niet. Vrienden die je oprecht dankbaar zijn, zijn je beste vrienden. Samen heb je ontdekt dat die geldgod je uiteindelijk niets te bieden heeft. Geweldig. Twee mensen gelukkig. En geld is makkelijk maar meer ook niet. Wat een rijkdom als je hebt geleerd dat je best een hele hoop kunt missen en dat een hele hoop niet hoeft.
En nog even dit: er wordt altijd gezegd dat je als mens meer vragen hebt dan antwoorden. Sinds Pasen is dat niet waar. Er zijn veel meer antwoorden dan vragen. Je moet ze alleen nog ontdekken.
Nogmaals dank voor je paasbrief Judith! Nu kunnen we er weer even tegen. Tegen de vloed aan vragen. Tegen corona. Tegen de zwalkende politiek. Tegen de kerkelijke hebzucht. Tegen de christelijke onzin dat je vooral moet blijven twijfelen om een beetje te kunnen geloven. Wil je droog zitten, heb je een dak boven je hoofd nodig, geen vergiet. Wil je gezond blijven, moet je tocht mijden. En wil je dromen, zorg dan voor een goed bed.
Judith, beste collega, veel heb ik je nog te schrijven, maar niet het vele is goed, het goede is veel (is géén waarheid als een koe, is ook een ontdekking!). Zo zij het dus voor nu genoeg. Het goede is niet de lengte van schrijven, maar de menselijke maat.
Hartelijke collegiale groet, en schrijf nog eens!
Leendert