Dat Luuk Hoffmann (52) moet vertrekken bij de brandweer van Nijkerk gaat hem na aan het hart. Het is een soort tweede familie die je gaat missen. En zeker als je zelf ook slechte tijden hebt meegemaakt. Daarom vloeiden er ook heel wat tranen op het afscheidsfeest van Luuk zaterdagavond 21 januari. Luuk kampte met trombose en moest een tijdje de brandweer verlaten: ,, Dat heeft heel veel impact op mijn leven gehad. Ik denk dat er niets ergers is dan buitenspel te moeten staan met die ziekte, omdat je niet meer kunt.
Zonder iedereen bij naam te noemen, maar er zijn een hoop brandweercollega’s geweest die zich voor mij hebben ingezet. Daarvoor wil ik grote dank uitspreken: en ook dat ik brandweerman kon blijven.’’ Luuk meldde zich 25 jaar geleden aan bij de brandweer met zijn collega Harry Oostindië. Zou de directeur bij sausenproducent Wijko dat wel goed vinden? Sterker nog, het was de baas zelf die hen aanmeldde. En Luuk was zo gek met de brandweer dat hij zelfs dichtbij de kazerne ging wonen, op een steenworp afstand.
,,Ik heb lange tijd in groep 1 gezeten. Daar heb ik veel aan te danken. Die hebben mij ook een keer opgehaald voor een gezellig uitje, toen ik op bank lag te slapen. Het was een hele mooie tijd. Samen met Harry heb ik de opleiding gedaan. Je leert hier zoveel mensen kennen. Ik werd brandweerman en chauffeur. Mooier kon het niet. Iedereen die voor jou aan de kant gaat als ik eraan kom rijden. Het blijft gewoon een dingetje.’’ Luuk Hoffmann is beroepschauffeur geworden en voor hem is het voorlopig einde oefening bij de brandweer, maar zijn jongste zoon staat al te trappelen om zich aan te sluiten bij de jeugdbrandweer, waar zijn dochters ook al waren aangesloten. ,,Ik hoop dat ze bij de brandweer net zoveel plezier hebben als dat ik heb gehad.’’
Tekst Kees van den Heuvel
Foto’s Aalt Guliker
