Op de valreep voor de zomervakantie ga ik proberen van een lijstje halve ideetjes een hele column te fabriceren. Voor de voet even van het figuurlijke gaspedaal mag aan het einde van een school- en (sport)verenigingsjaar, nemen de to do’s nog even flink toe. Die tijd van bezinning komt voor mij als geroepen, want mijn ideeën drogen op en ik weet dat inspiratie goed gedijt op een periode van ontspanning.
Op welk onderwerp zal ik me dan deze week nog storten, de verkeersveiligheid van kruisingen in het centrum? Eigenlijk is alles wat ik daarover zou willen schrijven wel gezegd bij de behandeling van de door CDA-raadslid Pam van de Weijer ingediende motie daarover. Er komt een extern onderzoek naar hoe de kruisingen veiliger kunnen, maar meerdere partijen vinden het wel belangrijk dat vastgehouden wordt aan de uitgangspunten van de binnenstadsvisie (fietsgebruik stimuleren, doorgaand verkeer ontmoedigen). Bovendien zien zij ook dat veel problemen een gevolg zijn van menselijk gedrag dat ook moet wijzigen.
Maar ja, hoe beweeg je mensen tot wenselijk gedrag? Mooi bruggetje naar het statiegeld op blikjes, waarmee we nu drie maanden onderweg zijn. ,,Het geld ligt weer op straat”, riep een jongen uit de buurt laatst naar me toen ik hem tegen kwam in een supermarkt. Hij had een blikje op straat gevonden en kwam triomfantelijk zijn beloning van 15 cent innen. Wie het kleine niet eert… Blijkbaar is dat bedrag niet voor iedereen voldoende om op inleveren over te gaan. Statiegeld op plastic flesjes heeft zijn effect al bewezen, deze volgende stap is op zijn zachtst gezegd even wennen. En dan mogen we ons alweer opmaken voor een nieuwe stap. Vanaf zaterdag (1 juli) zijn ondernemers verplicht geld te vragen voor eten en drinken dat in wegwerpbekers en –bakjes wordt meegegeven die deels uit plastic bestaan. Bedragen staan niet vast, maar de meegegeven richtlijn is 25 cent per beker en 50 cent per (maaltijd)bakje. Met de papieren rietjes en houten ijslepels in gedachten wordt het steeds aantrekkelijker met eigen servies en bestek je fastfood te verorberen. Ja, dat is wennen, maar het dient wel een doel.
Minder plastic, minder wegwerp, meer veiligheid op kruispunten. Het zijn allemaal wensen waarbij wetten, regels en inrichtingsprincipes een belangrijke rol spelen, maar waarop onze eigen invloed ook groot kan zijn. Eerst maar eens bezinnen op hoe we elkaar daarin kunnen stimuleren. Fijne zomer allemaal en tot in augustus!
Nelleke den Besten