Dinsdag 30 juni bestaan Relamestal en Signploeg 21 jaar. Voor Richard Todd voelt de 21 jaar als een persoonlijke mijlpaal. Hij schreef speciaal voor deze dag een blog waarin hij terugblikt op de weg die hij heeft moeten afleggen om te staan waar hij nu staat. Lees het verhaal van Richard.

Terwijl ik hier op zondagmiddag aan de keukentafel zit, vraag ik me af waarom ik juist nu een blog wil schrijven over 21 jaar ondernemer zijn. Wat is er zo bijzonder aan ‘21’? Waarom niet bij twintig of tweeëntwintig? In de VS ben je op je 21e volwassen en mag je volwassen dingen doen. Persoonlijk voelt het als een mijlpaal. Hoewel ik dus al 21 jaar bezig ben, vind ik mezelf de laatste vijf, zes jaar pas echt ondernemer en voelt het nu alsof ik echt zakelijk volwassen ben.

Begonnen op 17 jaar toen ik te eigenwijs was om mijn MBO af te maken en het wel stoer vond om te zeggen dat ik ‘een eigen bedrijf’ had. Nu terugkijkende vind ik dat ik te jong was. De eerste tien jaar waren dan ook vaak moeilijk en niet leuk. De meeste mensen namen me niet serieus en waar leeftijdsgenoten studeerden en feest vierden, lag ik ’s nachts te piekeren over hoe ik een sticker door een gleuf van een auto kon krijgen. In de eerste periode had ik hooguit twee klussen per week. En echt professioneel pakte ik het niet aan. Vaak begon ik pas op de dag zelf met de voorbereiding en het inkopen van mijn materiaal, waardoor ik de klus nooit op tijd klaarde. Niet erg slim. Een echte ondernemer was ik toen nog niet…

 

Het was eigenlijk tijdens de vorige crisis dat ik begon met ondernemen. Na een moeilijke financiële en emotionele periode tussen 2008 en 2013 was ik het beu om te voldoen aan verwachtingen van anderen. Ik voelde wel dat ik anders in elkaar zat, maar probeerde mezelf telkens in een positie te werken van ‘hoe het hoort’.

Het moment in de crisis dat ik mijn auto moest verkopen was de druppel. Ik was het zat om slaaf te zijn van bepaalde diensten en klanten. Ik droomde eigenlijk van iets veel creatievers. Dus toen die emmer vol was, besloot ik het vanaf nu anders te gaan doen. ‘Ik ga alleen nog maar doen wat ik leuk vind, voor wie ik leuk vind’. Dat was mijn statement. Daar hoorde ook bij dat we afscheid namen van een aantal klanten, maar dat was juist de ommezwaai. En dan straal je dat ook uit naar anderen, en die vinden het dan juist interessant om bij je te komen. Creatie zit ik mijn bloed en daar wilde ik meer mee. Ik kan niet acht uur aaneengesloten op dezelfde plek werken en routinewerk ben ik heel slecht in.

 

Het roer om

Deze achteraf simpele stappen brachten me groei. Maar groei brengt ook onrust met zich mee. ‘Hoe doen bedrijven dat in vredesnaam’ dacht ik toen ik met vijf collega’s nog in de oude stal retedruk was met vooral achter m’n eigen staart rennen. Hoe groeien zij, wat hebben ze daarvoor gedaan om de boel in het gareel te houden? Ik dacht aan een goede klant die tien jaar geleden met zijn compagnon begon en nu honderd man in dienst heeft. Met hem moet ik eens kletsen. Ik leerde tijdens onze gesprekken dat groei niet zomaar ontstaat, en als je altijd blijft doen wat je deed, krijg je wat je altijd gehad hebt. Hij adviseerde mij aan de slag te gaan met een coach.

De weg naar succes

‘Een coach? Dat is toch niks voor mij? Gedragsstijlen. Het 7S-model, de Why? Help me liever met mijn probleem, dan kan ik weer verder’, was mijn eerste reactie op het advies dat ik kreeg. En hoewel ik deze materie in het begin vooral zweverig vond, bleek dit juist wat ik nodig had. Nog nooit had ik gestudeerd, maar deze informatie zoog ik op als een spons. Ik kreeg inzicht in mijn sterktes en zwaktes en werd steeds zekerder in mijn rol.

Van studie naar strategie

Na een aantal boeken te hebben gelezen, maakte ik kennis met de Rockefeller Habits van Verne Harnish. Dit vond ik zo interessant dat dit de basis werd van mijn strategie. Daarnaast verdiepte ik mij in de gedragsstijlen van mensen en bouwde ik met de kennis hiervan een sterk team op. JamesPro (het software-zusterbedrijf) verschafte mij inzicht in verschillende processen, zodat ik ook op dit vlak mijn positie kon versterken. En dat werkte! We begonnen geld te verdienen en er kwam rust op de vloer.

In 2018 kocht ik een stuk grond en bouwden we hier een nieuwe stal. Bij de opening splitsten we TODD op in de Reclamestal en Signploeg: twee bedrijven met andere werkzaamheden, andere klanten en andere teams. En hoewel de Signploeg haar naam eerst goed moest neerzetten, was eind 2019 de koers dan eindelijk helemaal bepaald, hadden we de juiste mensen aan boord en konden we in 2020 op volle kracht vooruit!

 

Trots

2020: Koers gezet, alle hens aan dek en volle kracht vooruit! Januari en februari waren super. Mooie klanten, toffe klussen in het vooruitzicht, dus opschakelen maar. Totdat COVID-19 ook even bij ons om de hoek kwam kijken.. Shoot hee, heb je lekker de gang krijg je dit! Actie dachten we. Veilig en slim op afstand werken en richten op kansen. Want, ik geloof, als je in de zomer kan verkopen moet je ook in de winter verkopen. Dus richtten we ons op preventiematerialen en op ondernemingen die wel goed draaiden in de crisis. Dat was even pezen, zweten en nachtjes wakker liggen, maar het had wel resultaat. Mei was de beste maand in onze geschiedenis!

Gelukkig lijkt het de goede kant op te gaan met Nederland. We zijn er vast nog niet, maar ik ben bezig morgen en overmorgen. Speculaties gaan alle kanten op en laten me koud. Ik voel me goed en ben trots. Trots op mijn team, omgeving en vooral op vandaag.

Want vandaag besta ik 21 jaar als ondernemer.