Woensdagavond 15 november was een prachtig schouwspel te zien. Honderden spreeuwen dansten boven het stadspark van Nijkerk, om precies te zijn boven het dak van de woning van Gert Dijkhuizen op de Callenbachstraat, want dat is de plek waar ze zich nestelen. Getuigen meldden dat dinsdagavond de groep spreeuwen nog groter was. Het was een gigantische, sierlijk bewegende wolk van talloze spreeuwen die in de schemering ineens door de lucht dansten. Hoe dat zit? Tegen de avond zoeken spreeuwen hun slaapplaats op. Van overal en nergens komen kleinere groepjes spreeuwen bij elkaar en voegen zich samen in de buurt van hun slaapplaats. In die steeds groter wordende groep verplaatsen ze zich langzaam richting de slaapplaats. Pas als het donker is, gaan ze daar zitten. Tot die tijd verzamelen ze zich eerst en blijven dan in de buurt ronddansen. Waarom ze dat juist op die manier doen, dat weet niemand helemaal zeker. Het blijkt dat elke spreeuw met precies dezelfde snelheid vliegt. Afremmen of juist sneller gaan is allemaal extra verspilling van energie, en zoals vrijwel alle andere levende wezens zijn ook deze vogels volledig gericht op het zo efficiënt mogelijk gebruiken van energie. Als je allemaal exact dezelfde snelheid hebt, is dat in elk geval geen aanleiding voor ongelukken. Tenzij je een andere richting op gaat, en dat doen die spreeuwenzwermen natuurlijk nogal eens. Hoe dat allemaal goed gaat in zo’n wolk, is ook onderzocht. Wat blijkt: elke individuele vogel houdt maximaal 7 andere vogels in de gaten, en volgt hen, zonder tegen ze aan te botsen. Dat klinkt al een stuk overzichtelijker. Als elke vogel in de zwerm dat doet, en de bewegingen van hun voorganger razendsnel volgt (en dat kunnen ze), maakt het niet uit of je met honderd of tachtigduizend bent. Elke beweging wordt gevolgd en zo gaan ze als een golf door de hele wolk. En voilà: een dansende spreeuwenwolk. Foto Kees van den Heuvel