Ver voor de actuele gebeurtenissen rondom femicide, eiste de Nijkerkse gemeenteraad via een motie aandacht om meer activiteiten te organiseren om bewustwording over geweld tegen vrouwen in de gemeente Nijkerk te verhogen. Eén van de initiatiefnemers van die maatregelen is Dyana Bezembinder van de Lokale Partij. Op verzoek van de Veense Courant is Dyana gevraagd te reflecteren op de landelijke aandacht voor femicide:
,,De brute moord op Lisa, terwijl zij nietsvermoedend naar huis fietste, heeft heel Nederland geschokt. Het verdriet en de woede zijn voelbaar in de samenleving. Vrouwen eisen hun recht op veiligheid in de openbare ruimte op, mannen worden aangesproken op hun gedrag, en de sociale media staan vol met emoties, van oprecht medeleven tot victimblaming en polariserende reacties. Helemaal nu duidelijk is geworden dat de verdachte een asielzoeker is. Toch is het belangrijk om te benoemen dat femicide, moord op vrouwen omdat zij vrouw zijn, helaas niet nieuw is. Elke acht dagen verliest in Nederland een vrouw op deze manier haar leven. Ons land staat hiermee in de Europese top drie. In zestig procent van de gevallen is de dader een (ex-)partner, in twintig procent een familielid en in nog eens twintig procent een kennis of ander aanverwant. Helaas komt het voor in alle lagen van de samenleving. Ook onze gemeente Nijkerk is hiervan niet gevrijwaard.
De Tweede Kamer heeft in december besloten om jaarlijks tien miljoen euro extra vrij te maken voor de bestrijding van femicide. Bijna alle partijen stemden voor dit amendement. Maar geld alleen is niet genoeg. De praktijk leert dat veel initiatieven nu nog afhankelijk zijn van individuen of losse projecten, waardoor het moeilijk is om structureel verschil te maken. Juist daarom is het belangrijk dat ook gemeenten hun verantwoordelijkheid nemen. De Lokale Partij vindt dat de gemeente Nijkerk actief moet onderzoeken wat er beter kan op het gebied van sociale veiligheid. Hoe zorgen we ervoor dat inwoners zich veilig voelen in onze straten, in hun relaties en in hun dagelijks leven? Welke rol kunnen inwoners, scholen, verenigingen, buurthuizen en zorgprofessionals spelen in preventie en signalering? Daarnaast ligt er ook een opdracht voor ons allemaal. Een samenleving waarin mensen naar elkaar omkijken, elkaar durven aanspreken en grenzen bewaken, is een samenleving die veiliger wordt voor iedereen. Dat vraagt om bewustzijn, maar ook om moed. Veiligheid is geen luxe, het is een basisrecht.”
Foto Kees van den Heuvel