Heb jij afgelopen weekend met je buren geproost op Burendag? Tot een paar maanden terug had ik niet echt zoiets als een buurt, maar sinds ik verhuisd ben wel, en het bevalt! Het is een gezellig straatje, elk huis is anders maar het lijkt op elkaar, en in de kleine dingen, zoals een speciale bloem in de voortuin of een decoratiestuk bij de buren, maakt eenieder het echt een eigen plek. 

Ook ben ik vanaf heden onderdeel van een buurtapp, en dat is verrassend leuk. Iedereen kent de screenshots die rondgaan over bijzondere taferelen in de buurtapp, zoals dat er een verdacht persoon in de wijk rondloopt, terwijl het vervolgens gewoon Karel van nummer 14 is met een nieuwe jas. Of juist iemand die de buurtapp ziet als weggeefhoekje en de halve inboedel voor gratis afhalen aanbiedt. Herkenbaar? Of heb je zelf ooit gedacht: zal ik dit even in de buurtapp zetten? Tegenwoordig mag ik het dus zelf meemaken en tot op heden zijn er geen vreemde dingen gebeurd. Het is bij ons eigenlijk een heel efficiënt middel: nieuwe buurtbewoners worden geïntroduceerd en onlangs hebben we de groepsapp gebruikt voor het plannen van de buurtborrel. Toch is er recent iets voorgevallen wat ik wil uitlichten, iets waardoor ik de buurtapp zo leuk vind. Laatst waaide het flink en hing er een forse regenbui in de lucht. Terwijl iedereen zich achter de voordeur schuilhoudt voor het herfstweer, stond één van de auto’s geparkeerd met een raampje open. Het was een van de buurtjes opgevallen, die heeft aangebeld en na geen gehoor voor de zekerheid een berichtje gestuurd in de buurtapp. De eigenaar had de bel niet gehoord, heeft grote dank uitgesproken en kon op tijd de ruit omhoog draaien. Dat is toch goud! Noem het belachelijk, overdreven of wat je wilt, maar dit soort kleine dingen vind ik oprecht mooi.

Een klein beetje sceptisch was ik over een buurtapp, maar ik waardeer het enorm. Je bent onderdeel van de buurt, weet wat er gebeurt en het laat je op een heel kleine manier een beetje om elkaar geven. Zolang het niet wordt gebruikt als een 112-meldkamer, Marktplaats of klaagmuur, is er toch niets anders dan wat je kunt doen dan het waarderen? Met name wanneer er dit soort kleine, attente momenten zich voordoen. Iemand die een klein beetje een oogje in het zeil houdt, die laat weten wanneer je pakketje is aangenomen of voorzichtig aankondigt dat de kinderen aan de deur komen vanwege een schoolproject. Of een seintje over een openstaand raampje. Zolang het geen screenshot wordt die viraal gaat, teken ik ervoor.

Angeline Benschop – De Stad Nijkerk.
Foto: Mathilde Dusol