Bron: Nijkerk Nu. Column Theo Zuurman. Foto: Fabian Boot
Iedereen heeft dat wel eens, zo’n dag die onvergetelijk mooi is en je wel in een gouden lijstje wilt bewaren. Zo’n dag had ik verleden week.

We gaan eerst even terug naar 5 mei 2005. Tijdens de Dodenherdenking sta ik bij het oorlogsmonument op Park Weldam en kijk naar de plaquette. Hierop staat de naam van een Canadese soldaat: ‘W. Strang’. En ik besluit op zoektocht te gaan naar die ‘onbekende’ soldaat. Tijdens die zoektocht ben ik voor veel aangename verrassingen komen te staan en ontwierp ik intussen drie monumenten. De eerste staat op Park Weldam en die gaf Walter Strang een gezicht, de tweede staat bij de kazerne van het Toronto Scottish Regiment en de derde is het Bevrijdingsmonument op het grasveld aan de Kastanjelaan in Hoevelaken.

Tijdens de zoektocht ben ik in contact gekomen met zijn familie, oorlogsveteranen, leden van het Loyal Edmonton Regiment, de Eddies, leden van de Toronto Scottish en vanuit Hoevelaken en de gemeente Nijkerk heb ik ook veel ondersteuning gehad. Nu, 13 jaar later, denk je dat de koek wel op is. Zijn dienstmaat en vriend Ken Froland is intussen overleden en alles wat bekend is over Strang weet ik al. De jaarlijkse Walter Strang Memorial voor de Hoevelakense schooljeugd is een mooie kroon op mijn speurwerk. 

Soms lopen dingen toch anders, want tijdens de Memorial van 2016 zijn er leden van de Eddies overgekomen. Dit is het regiment dat Hoevelaken bevrijd heeft op 19 april 1945 en hierbij sneuvelde de Schots-Canadese soldaat Strang. Tijdens het afsluitende diner in Phoenix brengt één van de Canadezen het ‘Eddies Monument’ ter sprake. Ze missen namelijk iets tastbaars wat hun collega’s in Toronto en wij in Hoevelaken wél hebben. Ze zijn eigenlijk een beetje jaloers, terwijl zíj toch onze bevrijders zijn…

Ik zeg toe erover te denken en tot slot toosten we met een Drambuie, het regiments drankje, op een goede afloop. Ontwerpen is niet een kwestie van je potlood op een stuk papier te zetten en dan komt er wel wat, je moet eerst een idee hebben. Mijn idee is om een monument te maken dat de band tussen Canada en Nederland en specifieker, die tussen Edmonton en Hoevelaken symboliseert. Daarvan heb ik een ontwerp gemaakt met elementen van de Maple Leaf, de Rocky Mountains, de Noordzee en een windmolen. In het kader van deze column kan ik het nu niet tonen.

Afgelopen week had ik in Edmonton een meeting met de betrokkenen over het monument, met o.a. de nieuwe commandant John McCulley. Nadat ik het ontwerp had toegelicht werd hij enthousiast en heeft al ideeën over de locatie. Hij zegt toe dat het monument er zeker komt en gaat in overleg met de gemeente Edmonton om dit monument de start te laten zijn voor de Memorial Walk langs de North Saskatchewan rivier, die dwars door Edmonton loopt. Kortom 11/10/18 is een dag om met goud in te lijsten. Ik voel me dankbaar.